Δευτέρα, Οκτωβρίου 16, 2006

Σοκ

Αυτό είχα πάθει και τότε με σένα. Θα πηγαίναμε στους Μολάους με τη φίλη μου τη Τζένη, είχαμε καταφέρει να βρούμε κάτι εισητήρια για μια βδομάδα με τον Κοινωνικό Τουρισμό, λίγο μετά που τελειώσαμε το Πανεπιστήμιο. Η εκδρομή αυτή δεν έγινε ποτέ. Έχω κάτι στο στήθος, μου είπες στο τηλέφωνο. Δεν ήταν απλώς "κάτι", ο όγκος ήταν τόσο μεγάλος που δεν ήταν πια εγχειρίσιμος...Και τώρα, μαθαίνω για την καλύτερή μου φίλη. Νιώθω πολύ άσχημα, το έμαθα σήμερα πριν λίγες ώρες. Έχουμε όμως χάσει επαφή και δεν ξέρω τι να κάνω...Πονάω πολύ και νιώθω μαζί θυμό. Πέρασαν σχεδόν τρεις μήνες κι εγώ το έμαθα τώρα;

2 σχόλια:

Ελπίδα είπε...

Ποτέ δεν είναι αργά. Ηρέμησε πρώτα και μετά τρέξε κοντά της.Σίγουρα σε χρειάζεται. Περαστικά εύχομαι στην φίλη σου. Ακόμα κι αυτός ο κακός, κάποιες φορές παλεύεται!Κουράγιο!

kira είπε...

Έτρεξα.Ευχαριστώ Ελπίδα.