Πάει λίγη ώρα που γύρισα σπίτι μετά τη συνάντηση που είχαμε με μερικά παιδιά (κορίτσια είναι όλα!) του χωριού στην αίθουσα του Μορφωτικού μας Συλλόγου. Έχουμε κάνει μια Παιδική Λέσχη Ανάγνωσης. Αυτή ήταν η δεύτερη συνάντησή μας. Διαβάσαμε "Τα στενά παπούτσια" της Ζωρζ Σαρή. Η συζήτησή μας ήταν πολύ όμορφη και χάρηκα γι' αυτό! Τα σκέφτομαι συχνά τα παιδιά του χωριού, τα βλέπω πολλές φορές να τριγυρνάνε άσκοπα έξω ή να κάθονται κάπου τελείως βαριεστημένα και η εικόνα αυτή δε μου αρέσει καθόλου. Χρειάζονται ερεθίσματα αλλά δυστυχώς η επαρχία λίγα μόνο μπορεί να προσφέρει.
Πάντως για μένα σήμερα ήταν μια ανάσα ζωής! Τελικά πράγματι δίνοντας παίρνεις, και μάλλον πολύ περισσότερα...
4 σχόλια:
καλή χρονιά αγαπητή μου Κύρα!
η "επαρχία"... λαμβάνει τις ανάσες από τέτοιες προσπάθειες...
Να 'σαι πάντα καλά... να παλεύεις
σε φιλώ
O Παναγιώτης και η Ζωή αν θυμάμαι καλά στο εξώφυλλο... από τα αγαπημένα μου.:-)
Θυμήθηκα και την Κίρα Σίνου με το όνομά σου... ό, τι θυμάμαι χαίρομαι μου φαίνεται!
με πήγες πολλά χρονια πισω..
στο δημοτικο.. όταν είχε έρθει στο σχολείο η Ζωρζ Σαρή και μας ειχε διαβάσει αποσπάσματα απο βιβλία της..
Δημοσίευση σχολίου