πότε πότε τα καταφέρνω
άλλοτε όχι και πρέπει λίγο να μιλήσω γι' αυτές τις φορές που δεν τα καταφέρνω
γι' αυτές τις φορές που έρχομαι στα όρια
που θέλω να σε ταρακουνήσω και να σε κάνω χίλια κομμάτια
να σε πάρω από κει που βουλιάζεις και να σε βγάλω έξω στον κόσμο
στο φως που είναι για όλους
δεν εξαιρείσαι εσύ
να δεις τη ζωή σου από δω και πέρα
και όχι μέχρι εδώ
να μη με κάνεις δυστυχισμένη μαζί σου
να σε κάνω ευτυχισμένο μαζί μου
και δεν μπορώ
δεν μπορώ
4 σχόλια:
Χωράνε τρίτων λόγια στα εν οίκω; Όχι, θαρρώ.
Ένα χαμόγελο όμως;
ένα χαμόγελο; ναι! με κάνει και μένα να χαμογελάω!
ευχαριστώ.
λίγη είναι η άμεση επίδραση που έχουμε πάνω στους άλλους
όσο κοντινοί και να είναι
καλά να είσαι :)
Ο κάθε ένας από μας ξέρει μόνο πως νιώθει, αλλά, μήπως η μοναξιά ενισχύει την κατάθλιψη? πώς να αποσπαστεί ο νους από το "πρόβλημα -> προβλήματα"...?
Δημοσίευση σχολίου