Σάββατο, Μαρτίου 29, 2008

Κάλλιο αργά,



παρά αργότερα... Απλώνω το χέρι λοιπόν στο πιο κοντινό μου βιβλίο, βρίσκεται στα δεξιά μου, μαζί με άλλα δύο που έχω αρχίσει να διαβάζω. Πάω στη σελίδα 123 και, αν θυμάμαι καλά τις οδηγίες, αυτό που πρέπει να αντιγράψω είναι:


"Δεν ένιωθα , τώρα πια, απαλλαγμένος ούτε από τη σκληρότητα, ούτε απ' οποιανδήποτε άλλη ανθρώπινη κατάρα. Ασπαζόμουνα την κοινοτοπία που θέλει το έγλημα να καλεί το έγλημα, την εικόνα του ζώου που δοκίμασε μια φορά αίμα. Ένας παλιός φίλος, που πίστευα πιστό, σήκωνε κιόλας κεφάλι εκμεταλλευόμενος τις αδυναμίες που είχε νομίσει πως διέκρινε σε μένα."

είναι από το "Αδριανού Απομνημονεύματα" της Marguerite Yourcenar.
Ευχαριστώ το ρομποτάκι!


9 σχόλια:

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Καλημέρα γλυκειά μου, βρήκα πόρτα και μπήκα να σου ανταποδώσω την επίσκεψη, ωραίο το κείμενο, να σου ζητήσω αύριο να αναρτήσεις ότι μπορείς σαν εκδήλωση συμπαράστασης στη διαμαρτυρία μας για την καταστροφή του περιβάλλοντος, μάταιη ίσως; όμως η απραξεία είναι χειρότερη.Σ' ευχαριστώ και καλώς σε βρήκα!

dromaki είπε...

Καλή μέρα kira μου,καλό μήνα με πολλά πολλά χαμόγελα.
Να ένα ερέθισμα για ναγορασω ένα βιβλίο.Ελπίζω να είναι καλό:)

diva είπε...

"Ένας παλιός φίλος, που πίστευα πιστό, σήκωνε κιόλας κεφάλι εκμεταλλευόμενος τις αδυναμίες που είχε νομίσει πως διέκρινε σε μένα."

Αχ κάτι συμπτώσεις ...

Καλό μας βράδυ..

Mr.Di είπε...

τι έγινε, δε θα ξεκολλήσεις;; :-)

kira είπε...

Αχ, αχτίδα μου, μετά από πολύ καιρό να σου ευχηθώ και γω καλώς ήρθες! Τα λέμε...

kira είπε...

dromaki, πολύ καλό. Και γω τώρα το διαβάζω και μου αρέσει.

kira είπε...

έτσι λοιπόν diva μου, και μακάρι οι συν-πτώσεις να μην οδηγούν σε εκ-πτώσεις! Δύσκολο;

kira είπε...

Ω! mr.di, κοίτα ποιός μιλάει! ερμηνεύματα και νεύματα, ε;
Η αλήθεια είναι πως είμαι πολύ πιεσμένη αυτόν τον καιρό, περιμένω πως και πως το Σαββατοκύριακο και πάλι ο χρόνος δεν φτάνει, απορώ τι κάνουμε όλοι οι άνθρωποι και τρέχουμε συνεχώς, και βλέπω ότι αυτό χρόνο με το χρόνο γίνεται χειρότερο. Ελπίδα καμιά!
Το σημαντικότερο όλων όμως είναι ότι έχω μερικά πράγματα που δεν ξέρω αν μπορώ να τα γράψω σ' αυτόν τον χώρο και αυτή η αυτολογοκρισία με εκνευρίζει. Τέλος πάντων όμως, λέω να ξεκολλήσω, όσονούπω!Τραβάτε με κι ας κλαίω...

Καλό Σαββατοκύριακο σ'όλους παιδιά!

dromaki είπε...

Kαλό Σαββατοκύριακο και σε σένα.
Εύχομαι να καταφέρεις να ξεκουραστείς...κι εγώ εδώ θα σε περιμένω μένα νέο κείμενο σου:)