Σάββατο, Οκτωβρίου 11, 2008

Φθινόπωρο



Και να λοιπόν που μου είναι δύσκολο να αρχίσω πάλι. Πάω, έρχομαι και δε λέω να κάτσω για λίγο μπροστά στον υπολογιστή να γράψω δυο γραμμές. Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι και πολύ στα καλά μου. Πάω, έρχομαι κι όλο τα ίδια πράγματα κάνω. Έχω βαρεθεί. Έχω βαρεθεί τον εαυτό μου κι όλους και όλα γύρω μου. Που βρίσκεται το καινούριο, η έκπληξη, η πρόκληση;
Γκρινιάζω, ευτυχώς σήμερα είναι μια καλή μέρα, ασχολήθηκα με τον κήπο, έκανα διάφορα που ήθελα από καιρό να κάνω, πάντα με βοηθάει όταν δεν είμαι καλά το να ασχολούμαι με χειρονακτικές δουλειές έξω στη φύση. Αγροτική καταγωγή. Καθάρισα λοιπόν όλα τα παρακλάδια από τις ροδιές στον κήπο. Λατρεύω τις ροδιές. Είναι τόσο όμορφες τώρα φορτωμένες με τα κόκκινα ρόδια τους! Αν ήμουν δέντρο θα ήθελα να ήμουν ροδιά...

3 σχόλια:

Ιεροκλής είπε...

Αν ήσουν ροδιά, θα 'θελα ναμουν ρόδι
:-)

kira είπε...

Ιεροκλή μου, αν σου απαντούσα προχτές θα σου έλεγα πως τότε κι εγώ θα ήμουν μια ευτυχισμένη ροδιά και τα φύλλα μου θα γελούσαν στον αέρα
από χτες είμαι μια ροδιά που της έκοψαν βίαια τις ρίζες και τώρα ψάχνει τρόπους να σταθεί
έχασα τον πατέρα μου

Ιεροκλής είπε...

Τα συλλυπητήριά μου από καρδιάς.