Δευτέρα, Μαΐου 04, 2009

Καθαριότητα

Είναι  μάλλον ο μόνος λόγος που μπορεί να με οδηγήσει σε κατάθλιψη.
Οι άλλοι άνθρωποι, οι κανονικοί, έχουν συνήθως έτσι κάτι σύνθετους, σοβαρούς και υψηλούς λόγους που τους θλίβουν και τους καταθλίβουν. Εγώ γίνομαι έτσι όταν πρέπει να καθαρίσω και να τακτοποιήσω το σπίτι. Να τακτοποιήσω, τι να τακτοποιήσω θεέ μου, έχουμε τόσα πολλά πράγματα που δεν ξέρω από που ν' αρχίσω και που να τελειώσω. Έτσι καθαρίζω μόνο πάνω-πάνω, όσα βλέπει η πεθερά που λένε, και η δική μου, κοντά στα ενενήντα της,  βλέπει ελάχιστα. Έλα όμως που αυτό δε με ικανοποιεί, το μυαλό μου μένει κολλημένο σ' όλα αυτά που δεν έγιναν, στις σκόνες και τα χνούδια που είναι κρυμμένα σ' ένα δεύτερο επίπεδο, και αρρωσταίνω που δεν προλαβαίνω ή μάλλον δε θέλω να διαθέσω από τον χρόνο μου για κανονική, καθαρή καθαριότητα. Και γίνεται ένας φαύλος κύκλος, με εμένα να νιώθω ότι πάντα δεν τα καταφέρνω. Και το κακό είναι ότι δεν παίρνω και γυναίκα για να κάνει την καθαριότητα. Όποτε δοκίμασα όλο κάτι δε μου άρεζε, δηλ. είμαι τελείως χαζή, βρε χριστιανή μου, αφού δεν μπορείς, αφού το μυαλό σου είναι σε αλλότρια πράγματα, τι σε νιάζει αν γίνουν και λίγο κατώτερα, αφού έτσι όπως τα αφήνεις εσύ χειρότερα δε γίνεται, άσε και τα νεύρα σου που γίνονται τσατάλια όταν πιάνεις ξεσκονόπανα, άσε και τη διάθεση σου. Ξέρω βέβαια τι κατά βάθος με πειράζει, η αίσθηση του ξένου ανθρώπου στο σπίτι μας, αυτό είναι. Τέλος πάντων θα μπορούσα να μιλάω ώρες γι' αυτό.... Αλλά από σήμερα αλλάζουν τα πράγματα. Πήρα επιτέλους γυναίκα για καθαριότητα. Και, ω θεοί, καθαρίζει καλά. Όπως θα καθάριζα εγώ! Τη λένε Αναστασία και μου έχει φτιάξει τη διάθεση.
Πάντως κι αυτή μου η ενέργεια ήταν αποτέλεσμα της απόφασής μου να βρίσκω τρόπους να είμαι καλά! και είμαι καλά τελικά, έχω εκπλαγεί ακόμη και εγώ η ίδια από το πόσο τα πράγματα σ' έναν βαθμό μπορείς να τα ορίσεις. Και δε μιλάω βέβαια μόνο για την καθαριότητα.
+

2 σχόλια:

Αλέξης Χαρισιάδης είπε...

Διαβάζοντας τέτοια, νιώθω τυχερός που είμαι άντρας. Βλέπεις, εμείς οι άντρες έχουμε μια εγγενή αδυναμία να βλέπουμε τη σκόνη. Έτσι, αυτό το αόρατο στρώμα ύλης δεν μας απασχολεί καθόλου. Τι ευτυχία!

Σε περιπαικτική διάθεση σήμερα, όπως καταλαβαίνεις ;)

Για καλό και για κακό, στείλε υπογείως το τηλ. της Αναστασίας, καθώς οι καλές καθαρίστριες σπανίζουν :)

Καλή σου μέρα!

kira είπε...

Καλημέρα Αλέξη!
τι καλά να είσαι σε περιπαικτική διάθεση, κι εγώ έτσι είμαι!
Αναστασία πολύ μακριά από Αθήνα
πάνω πολύ πάνω!