Τρίτη, Ιανουαρίου 23, 2007

Συννεφιααααά!

























και στην ψυχή μου... Είναι από κείνες τις μέρες που δε θέλω να κουνηθώ από τη θέση μου, που όλα μου φαίνονται άδεια και όλοι υποκριτές, και ό,τι κι αν κάνω είναι ανούσιο.
Αυτό το συναίσθημα όμως δε με βαραίνει τέτοιες μέρες, είναι λες και ταιριάζει στο φόντο κι η απραξία και η μελαγχολία, αντί να με κουράζει με ξεκουράζει αγακαλιάζοντάς με... Posted by Picasa

8 σχόλια:

Κατουρημένη ποδιά είπε...

Συννεφιά ε??.. Πτου να πάρει.. Προχτές ήταν Κυριακή..

ladybug είπε...

Τι ωραία...

kerasia είπε...

Οπως έχει πει ο μέγας Πεσόα είμαστε δέσμιοι των εξωτερικών συμβάσεων.

Maria Iribarne είπε...

Ίσως γιατί μέσα σε τόση ομορφιά αυτό το "ό,τι κάνω είναι ανούσιο" μετατρέπεται σε "ό,τι κάνω είναι πιο ελαφρύ μέσα στο σύμπαν" (άρχισα τα δικά μου τώρα και θα σε τρελάνω. Τα ...λέμε!)

demonia είπε...

Τελικά κάτι περίεργα που αισθάνομαι μερικές φορές από σένα τα πήρα...

Τιπούκειτος είπε...

Λατρεύω τις συννεφιασμένες μέρες, ιδιαίτερα αν είναι Κυριακές! Νιώθω πολύ ευχάριστα και καθόλου ψυχοπλάκωμα, αρκεί να διαρκούν μία ή δύο μέρες το πολύ! Ίσως γιαυτό μου είπαν κάποτε ότι ρέπω προς τη μελαγχολία!
Καταλαβαίνω ότι σας την "έχω σπάσει", γιατί εσάς σας αρέσουν οι λιακάδες! Sorry......

kyriayf είπε...

καλημέρα!
σήμερα σε "ξαναβρήκα"! ... για τα προηγούμενα να εκφράσω τις ευχές για το καλύτερο...
(και έμαθα και τη λύση στην ιστορία...)
Η συννεφιά, κρύβει μια δύναμη... μια τάση καταβύθισης στο μέσα μας... και η μελαγχολία διαχωρίζεται διακριτά από την αδράνεια...
Είναι σκέψεις... που πετάνε!
:)

gitsaki είπε...

Πιο μικρή,η συννεφιά και η επακόλουθη μελαγχολία μου άρεσαν πολύ.Τώρα δε θα έλεγα ότι με χαλάει κι ο λίγος ήλιος - φαίνεται πως μεγαλώνοντας αλλάζουν όλα μέσα μας!Μόνο η επιθυμία για σοκολάτα αντιστέκεται σθεναρά!
:)