Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 11, 2009

όνειρα-διαμερίσματα

βλέπω κάποια όνειρα επί σειρά ετών, πολλών ετών, ίδια πάντα και πάντα με αφήνουν με την ίδια διάθεση
βλέπω διαμερίσματα
διαμερίσματα τα οποία ή έχω νοικιάσει και ζήσει σε αυτά ή απλά τα έχω νοικιάσει αλλά ποτέ δεν τα κατοίκησα
από όλα αυτά τα διαμερίσματα έχω φύγει, τα εγκατέλειψα, δεν τα ξενοίκιασα ακριβώς
και από όλα αυτά τα διαμερίσματα κρατώ τα κλειδιά τους
όμως τα κλειδιά δε μου ανήκουν, ανήκουν στον ιδιοκτήτη τους στον οποίο κανονικά θα έπρεπε να τα επιστρέψω
εγώ όμως έφυγα σαν τον κλέφτη, αφήνοντας ένα άδειο διαμέρισμα και κρατώντας τα κλειδιά του
και μένω με την εκκρεμότητα
και οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια περνούν και εγώ φοβάμαι πάντα πως κάποιος θα μου πει, ε, δεν ντρέπεσαι, τι πράγματα είναι αυτά, να αφήνεις έτσι τα σπίτια, να φεύγεις χωρίς να πεις τίποτε, και δε σου φαινόταν
και με βλέπω να επιστρέφω σ' αυτά τα άδεια διαμερίσματα και να προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου να πάρει το θάρρος και να δώσει πίσω τα κλειδιά έστω και τώρα, έστω και αν είναι αργά
και ξυπνάω με χάλια διάθεση

4 σχόλια:

Socrates είπε...

Είναι οι παλιές αγάπες..

thomai είπε...

Δεν έχει νόημα να τα επιστρέψεις...πιθανόν θα' χουν ξεχαστεί...οι κλειδαριές θα άλλαξαν...! Απλώς άδειασε τις τσέπες σου απ' αυτά ή κράτα μόνο ένα...δε νομίζω πως αντέχουμε περισσότερα! Πριν ξαναδείς το όνειρο...δες...My Blueberry Nights!

kira είπε...

Σας ευχαριστώ και τους δύο, Socrates, είναι οι παλιές αγάπες; ενδιαφέρον...
thomai,καλώς ήρθες, μου άρεσε η συμβουλή σου!

kira είπε...

είδα χτες βράδυ την ταινία thomai, αχ αυτά τα κλειδιά!....