Σας το χαρίζω. Είναι στον κήπο μου. Δεν θέλω να γράψω τίποτε άλλο σήμερα. Διαβάζω. Διάβασα τόσο πολλούς από σας που ζαλίστηκα!...Καλά ήταν όμως.
Δεν ξέρω γιατί αλλά μου ήρθαν στο νου οι στίχοι του Μαγιακόβσκι,
"πες μου σύντροφε, ξέρεις καμιά σελίδα μαρξισμού
που να βυθίζονται οι λέξεις στο χαρτί
όπως η αγάπη μου στις κόρες των ματιών της;"
Άσχετο, ε;

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου